Spirit as the root of life. In mijn praktijk zowel als in mijn eigen leven ervaar ik regelmatig de diepere betekenis van deze zinssnede uit de klassieke teksten. Spirit is onze connectie naar het Universum, naar het goddelijke als je dat zo wilt uitdrukken. De onbeperkte bron en ware kracht achter alles in ons leven. De spirituele verbinding tussen ons als mensen. Als we in verbinding staan met het Universum is ons leven gemakkelijk en vol met mogelijkheden. Je staat open voor al het mooie om je heen en in jezelf. Je voelt de vibratie van het leven in je en alle mogelijkheden die het biedt
In onze natuurlijke staat zijn we open en vrij en staan we via onze Spirit in continue verbinding met het Universum. Door de druk die we ons zelf opleggen, onze angsten, en alles wat ons ego eigen is, leggen we ons zelf beperkingen op. We zijn niet vrij meer, maar beperken ons zelf. Ons lichaam, onze organen en onze ki reflecteren dit.
Wij staan niet alleen in constante interactie met de wereld om ons heen, maar we creëren ook de wereld om ons heen. Zelf merk ik dat als er dingen zijn waarop ik reageer vanuit mijn ego en ik daar in blijf hangen, dat ik me dan mentaal en fysiek op slot voel slaan. Ik ben niet meer vrij in mijn gedachten en alles wordt moeilijker. De wereld wordt minder mooi en vaak komt er dan ineens nog meer op mijn bordje. Ik denk herkenbaar voor iedereen. Het lesgeven is hierbij een mooie spiegel. Als ik opgeruimd en met veel plezier lesgeef, wordt het een leuke, interessante les. Als ik wat minder opgeruimd een les binnenstap is het een worsteling. Studenten stellen ineens lastige vragen, zijn minder geïnteresseerd of snappen niet wat ik probeer uit te leggen. Lesgeven is ineens dan niet meer zo leuk. Wat voor mij dan werkt is dat ik mijn eigen inspiratie (spirit) weer zoek of we gaan eerst iets praktisch doen waarbij ik zelf ook kan bewegen en mijn ki weer kan stromen. Ik denk dat we allemaal wel dergelijke voorbeelden uit onze dagelijks leven kennen. Kinderen zijn ook een geweldige spiegel! Wij creëren de wereld om ons heel. Als we vrij en open zijn en in contact met het Universum is alles makkelijk en vanzelfsprekend. Als we ons zelf beperken door onze gedachten sluiten we ons af voor al het mooie wat er vanzelfsprekend zou moeten zijn.
Het resultaat van onze zelf opgelegde beperkingen zien we het meest terug in ons bovenlichaam. Het is het deel van ons lichaam dat het dichtst bij de hemel is. Net als de hemel, is dit het deel van ons lichaam dat van nature meest open en vrij zou moet zijn. Hoe vrijer en opener het is, hoe makkelijker het is om in contact staan met onze spirit en het universum.
In iokai shiatsu kennen we 12 hoofdmeridianen die zowel in het onderlichaam als in het bovenlichaam aanwezig zijn. Elk van deze, meestal meerdere tegelijk, kunnen veroorzaken dat de ki niet vrij kan circuleren. Om uit te vinden welke meridiaan (of meridianen) het meest betrokken is bij een verstoring van de Ki, laten we ons leiden door onze ervaring en onze natuurlijke intuïtie. We voelen welke meridiaan, en welk gedeelte van deze meridiaan het meest van invloed is op een bepaalde verstoring. Als we de ki in het bovenlichaam weer vrij kunnen laten circuleren zal dit voor de client vrijwel direct een verlichting betekenen en zich mentaal weer lichter en vrijer voelen. Er is meer ruimte voor verbinding met de spirit en het universum. Al het mooie wordt dan weer vanzelfsprekend.
Bovenstaand artikel is in het Engels geplaatst op de website van het Europese Shiatsu Congres. Nieuwsgierig? Bezoek dan de workshop van Norbert op het Europese Shiatsu Congres van 4 t/m 6 september 2020.
